In 2024 bestaat Scheer & Foppen Installatietechniek 60 jaar. Dat is een mijlpaal om bij stil te staan. In het kader van dit 60-jarig bestaan blikken we met een aantal collega’s terug op hun - soms behoorlijk lange – carrière bij ons mooie bedrijf. We stelden ze 6 vragen over 60 jaar SFI, 6 over 60. Wat hebben ze meegemaakt, wat hebben ze geleerd, wat is hen bijgebleven en waar zijn ze trots op? In 6 over 60 lees je de antwoorden op deze vragen. Deze keer: Tjerk Elzinga, die op zijn 13e al bij SFI werkte.
Elzinga: “Dat ging een beetje ongemerkt. Ik ben in augustus 2002 officieel in vaste dienst gekomen. Na de Bouwvak. Maar daarvoor deed ik hier al vakantiewerk. Met 13 jaar was ik oud genoeg en werd er thuis gezegd: ‘dan kan je werken met je bast’. Mijn oom werkte hier al en ik ging toen aan de slag in de werkplaats. Jan Maters was daar toen de chef.”
Op de vraag wat hij dan in de werkplaats deed antwoord Elzinga: “Ja, draadtappen, setjes in elkaar zetten, gaatjes boren in stukjes staal, vegen, opruimen en dat soort dingen allemaal. Dat deed ik op de vrije middagen. Op school deed ik Electra. En toen ze dat op de projectafdeling hoorden mocht ik in de schoolvakantie mee de bouw op. Ja, fantastisch. In die tijd werd het gemeentehuis van Harderwijk verbouwd en was ik de eerste drie weken van de grote schoolvakantie, voordat de bouwvak begon, aan het pluggen, schroeven en boutjes aan het aangeven. Dat was hard werken en na drie weken mocht ik dan een keer een leiding aan het plafond vastboren.
Ik zag toen een gebouw uit een bak zand verrijzen. En daar heb je dan aan meegewerkt, dat vond ik wel heel mooi. Toen heb ik de bewust keuze gemaakt voor een BBL-traject, werken en leren. Want ik wilde dat werk blijven doen, zoveel mogelijk ervaring opdoen en dan in de avonduren mijn papiertje gaan halen.”
En na 22 jaar, exclusief vakantiewerk, werkt Elzinga nog steeds bij SFI. Nu niet meer als monteur, maar als Projectleider op de afdeling Service en Onderhoud.
Elzinga: “Ik heb een tijd lang samengewerkt met Bert van de Venis, dat is wel mijn leermeester geweest. Maar toen ik 18 werd en ik een rijbewijs had kreeg ik mijn eigen bus en mocht ik zelfstandig klussen gaan doen. Die werden steeds een beetje groter. Daarnaast draaide ik ook storingsdiensten.
Peter Hilhorst was toen Projectleider bij Service en Onderhoud. Voor hem heb ik ook nog verschillende klussen gedaan in de voormalige winkelpanden van SFI. Na verloop van tijd vroeg Peter mij om hem op kantoor te helpen als werkvoorbereider, calculator. Later heb ik de stap naar Junior Projectleider gemaakt en nu ben ik dan inmiddels Projectleider.”
“Ons werk is een stuk veiliger geworden. En administratief is er veel werk bijgekomen. Daar is dan ook weer software voor gekomen die ons daarbij helpt. Ja, de formuliertjes, werkplekinspecties, normeringen waar je allemaal aan moet voldoen, dat soort dingen, dat is allemaal best wel veel en meer dan voorheen. Maar het is ook logisch. Je moet wel werken volgens bepaalde richtlijnen op het gebied van veiligheid en onze klanten willen ook alleen maar samenwerken met een partij die bijvoorbeeld de juiste BRL-certificeringen heeft”, zegt Elzinga.
Stilte… Elzinga: “Nou, misschien die keer dat we bij Nestlé Nunspeet tijdens een grote verbouwing op een zaterdag en een zondag moesten werken. Toen hebben we met heel veel eigen mensen bekabeling getrokken in een toren. Dat was wel iets bijzonders, een speciaal sfeertje. Als je dan op zondagochtend om half zeven daar naartoe rijdt, geen kip op de weg, en er dan alleen maar busjes van Scheer & Foppen Installatietechniek staan als je aankomt. Dat was voor zover ik weet ook de enige zondag dat ik gewerkt heb in al die jaren. Buiten de storingsdiensten om dan natuurlijk.
Een andere klus die me altijd bij zal blijven is een monsterklus voor Friesland Campina in Bedum. Daar hebben we de totale ‘gebouw gebonden’ installatie en procesbekabeling van dat enorme complex geleverd en gemonteerd. Ik heb een rondleiding gehad en veel foto’s gezien van tijdens de bouw. Dat was immens en het is supermooi geworden. Daar komt bij dat ik net voor Peter Hilhorst op de afdeling Service en Onderhoud werkte, toen hij daar projectleider werd. Hij zat dan ook meerdere dagen per week in Bedum en toen heb ik op kantoor de afdeling draaiende gehouden. Dat was best wel vlot, maar ging goed.”
“Dat is dat we na de zomerborrel met z’n allen de stad in gaan.”, zegt Elzinga. “Het is er ingegroeid dat we na de Bouwvakborrel en –barbecue samen de stad in gaan en voor eigen rekening nog wat gaan drinken.”
Bij deze vraag schieten Elzinga drie dagingen te binnen.
“Ik denk dat dat hele grote project bij Friesland Campina in Bedum er dan uitspringt. Omdat dat echt heel groot was, een mega-klus.
Maar ook het faillissement van de winkels was zoiets. Het ging op zich nog redelijk langs ons heen omdat we een aparte BV zijn, maar er waren toch ook wel leveranciers die bij een bestelling van ons zeiden ‘Scheer & Foppen? Jullie zijn toch failliet?’. Die beseften zich niet dat we een andere tak zijn en dat gaf dus nog wel wat ruis op de lijn. “Uitleggen, uitleggen, uitleggen was de manier waarop we daarmee omgingen. Blijven uitleggen dat we een andere BV zijn, gezond zijn en ook al heel lang bestaan. Uiteindelijk hebben we dit zo ook weer opgelost.
En ook het faillissement van een opdrachtgever is zo’n uitdaging geweest. We waren volop met de bouw bezig en op een gegeven moment ging het daar mis en konden we niet meer bij onze eigen spullen komen. En er waren termijnen die niet betaald waren, terwijl we wel onze kosten erin hadden zitten. Al met al heeft ons dat wel een miljoen gekost of zo. Dat drukt dan flink op de organisatie, maar ook dat is goed gekomen.”
Elzinga heeft nog nooit het idee gehad om ergens anders te gaan werken. “Eigenlijk niet.”, zegt hij. “Ik was 10 jaar monteur en daarna heb ik om de zoveel jaar een stapje gemaakt in de binnenfuncties. Er blijven dingen veranderen, ik word nog steeds uitgedaagd en op de Serviceafdeling is geen dag hetzelfde. Je kunt je dag plannen, maar een paar telefoontjes die binnenkomen kunnen je hele dag overhoopgooien. Die hectiek en dat ad hoc werken vind ik geweldig en geeft mij energie.”
Dat betreft dan het werk zelf. Over de organisatie zegt Elzinga dat de sfeer goed en gemoedelijk is en dat hij beloond wordt naar zijn kunnen en gewaardeerd wordt. Zelf vindt hij wel dat daar hard werken, niet zeuren en je eerst bewijzen tegenover moet staan.”
